Onlangs plaatste ik een poll op LinkedIn met de vraag:
‘Hoe ga jij om met afwijzingen’?
- 24% zag het als een waardevolle les
- 66% nam het niet persoonlijk
- Maar 1 (!) persoon vond het heel moeilijk
Het is interessant om te zien dat een overweldigende meerderheid aangeeft dat ze afwijzingen niet persoonlijk nemen. Worden er politiek correcte antwoorden gegeven? Of bestaat mijn netwerk misschien uit keiharde doorgewinterde acquisiteurs?
Persoonlijk vind ik de ene afwijzing de andere niet. Maar toch, na al die jaren in dit werk, blijf ik erbij dat het nooit echt went. Weigering voel je. Ze zetten je buitenspel. Waarom is dat?
Emotionele investering:
In zakelijke interacties investeren we niet alleen tijd en moeite, maar ook emotie. We doen ons werk met passie en wanneer we een aanbod doen, kan afwijzing voelen als een persoonlijke verwerping van ons werk en onze competenties.
Competitieve druk:
In competitieve markten moeten professionals concurreren om klanten. Afwijzingen kunnen worden gezien als een nederlaag in deze concurrentiestrijd. Het kan moeilijk zijn dit niet persoonlijk te nemen, vooral als er veel op het spel staat.
Menselijke natuur:
Als sociale wezens zijn we gevoelig voor wat anderen van ons denken en hoe we worden beoordeeld. Afwijzing kan onze behoefte aan goedkeuring en erkenning aantasten.
Hoewel de overgrote meerderheid dus aangeeft afwijzing niet persoonlijk te nemen, vind ik het belangrijk te onthouden dat het oké is om het wél moeilijk te vinden. Als je dat gevoel erkent, helpt het je bij persoonlijke groei en zeker ook met je professionele ontwikkeling. En zo functioneert afwijzing inderdaad vaak toch nog als een waardevolle les.
Wil je liever iemand anders laten dealen met telefonische afwijzingen? Wij doen dit graag voor je. Neem gerust hier contact met ons op, of boek meteen een gratis adviesgesprek in!